W niniejszym przeglądzie badań analizujemy nowe badania na temat spożycia i nadużywania alkoholu.

Społeczna pamięć epizodyczna u osób z ciężkim zaburzeniem używania alkoholu

W pierwszym badaniu analizującym społeczną pamięć epizodyczną u osób z zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu (AUD) naukowcy odkryli, że osoby z ciężkim AUD mają tendencję do większych trudności z tworzeniem nowych wspomnień społecznych i z większym prawdopodobieństwem pamiętają doświadczenia negatywne niż pozytywne.

Śledczy ocenili 40 osób z ciężkim AUD zapisanych do klinik detoksykacyjnych w Belgii i 40 zdrowych uczestników kontrolnych, którzy nie mieli zaburzeń związanych z używaniem substancji. Uczestników poproszono o wykonanie 2 odrębnych zadań pamięciowych.

Pierwsze zadanie koncentrowało się na rozpoznawaniu społecznym, w którym uczestnicy oglądali 32 klipy wideo z wyrazami złości lub radości, a następnie oceniali swoje wrażenia na temat każdego wyrazu od bardzo wrogiego do bardzo przyjaznego. Następnie uczestnikom pokazywano zdjęcia tych samych osób z neutralnymi wyrazami twarzy i pytano, czy pamiętają, jak widzieli każdą osobę i jaki był jej wyraz twarzy. Osoby z ciężkim AUD miały tendencję do rozpoznawania twarzy w niższym tempie niż grupa kontrolna; jednak wszyscy uczestnicy rozpoznawali więcej twarzy z wyrazami radości niż z wyrazami złości.

Drugie zadanie koncentrowało się na dostępności pamięci społecznej, w którym uczestnicy zostali poproszeni o pomyślenie o jak największej liczbie konkretnych wspomnień z przeszłych pozytywnych i negatywnych doświadczeń społecznych w 2 różnych 3-minutowych sesjach. Osoby z ciężkim AUD przypominały sobie znacznie więcej negatywnych wspomnień interpersonalnych niż ich odpowiednicy z grupy kontrolnej.

Odniesienie

Pabst A, d’Argembeau A, de Longueville X i in. Społeczna pamięć epizodyczna w ciężkim zaburzeniu związanym z używaniem alkoholu: pozytywny błąd kodowania i negatywny błąd w dostępności informacji interpersonalnych. Alkohol Clin Exp Res (Hoboken). 2024;48(7):1336-1346.

Różnice między predyspozycjami genetycznymi do spożywania alkoholu a nadużywaniem alkoholu

Wstępne wyniki nowego badania wykazały, że predyspozycje genetyczne do spożywania alkoholu i problemów alkoholowych były związane z różną objętością mózgu. Badacze zmapowali wpływy genetyczne na objętość obszarów mózgu wcześniej powiązanych z zachowaniami związanymi z używaniem alkoholu, korzystając z danych z dużej brytyjskiej bazy danych osób starszych, które wypełniły wiele ankiet, dostarczyły dokumentację medyczną i uczestniczyły w skanach MRI w celu stworzenia trójwymiarowych obrazów mózgu.

Geny związane z nadużywaniem alkoholu były powiązane z mniejszą całkowitą objętością mózgu i mniejszą objętością prążkowia, podczas gdy geny związane ze spożyciem alkoholu wykazywały odwrotny wzorzec. Sugeruje to, że różnice w mózgu mogą pomóc wyjaśnić, dlaczego niektórzy ludzie są w stanie pić alkohol w dużych ilościach bez doświadczania problemów.

„Chociaż od dawna wiemy, że spożycie alkoholu wiąże się z indywidualnymi różnicami w mózgu” — powiedziała Jeanne Savage, adiunkt na Vrije Universiteit Amsterdam — „wyjątkowo trudno jest rozdzielić, czy są one spowodowane wyłącznie ekspozycją na alkohol, czy też uwarunkowana genetycznie podatność kształtuje prawdopodobieństwo zarówno spożywania alkoholu, jak i neurodegeneracji”.

Odniesienie

Genetyczna predyspozycja do spożywania alkoholu nie jest tym samym, co genetyczne przeznaczenie do nadużywania alkoholu. Komunikat prasowy. 12 czerwca 2024 r. Dostęp 11 lipca 2024 r. https://www.newswise.com/articles/view/811635/?sc=mwhr&xy=5013482

Zaburzenia związane z używaniem alkoholu i leki na odchudzanie

Badacze przedstawili wstępne, niepublikowane wyniki pierwszego zakończonego randomizowanego kontrolowanego badania semaglutydu u uczestników z zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu (AUD) na dorocznym spotkaniu Research Society on Alcohol. Wyniki wykazały zmniejszenie nadmiernego picia i ilości wypijanego alkoholu wśród osób, którym podano semaglutyd, w porównaniu z osobami, którym podano placebo, co sugeruje, że semaglutyd może zmniejszać pragnienie alkoholu i innych substancji.

W badaniu fazy 2 z randomizacją kontrolowaną 48 uczestników niepoddających się leczeniu, zgłaszających objawy zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, zostało losowo przydzielonych do otrzymywania semaglutydu lub placebo. Uczestnicy przydzieleni do ramienia semaglutydu otrzymywali 2 niższe dawki kliniczne (0,25 mg/tydzień, 0,5 mg/tydzień) przez około 2 miesiące. Około 96% osób w grupie semaglutydu ukończyło badanie. Wyniki sugerują, że niskie dawki semaglutydu mogą mieć silniejsze działanie niż istniejące leki stosowane w celu ograniczenia picia, ale potrzebne są badania replikacyjne w celu potwierdzenia bezpieczeństwa, tolerancji i skuteczności leku, zwłaszcza w wyższych dawkach.

Odniesienie

Badacze z UNC Health przedstawiają wstępne dane na temat leków odchudzających w przypadku uzależnienia od alkoholu. Komunikat prasowy. 27 czerwca 2024 r. Dostęp 11 lipca 2024 r. https://www.newswise.com/articles/view/813336/

Daj nam znać, co masz do powiedzenia! Chcesz podzielić się swoimi spostrzeżeniami z kolegami na temat najnowszych badań nad zaburzeniami związanymi z używaniem substancji lub innymi zaburzeniami psychicznymi, metodami leczenia i problemami? Napisz do nas na adres PTEditor@mmhgroup.com.