Jest tam scena głęboko zakorzeniona Kevina Costnera nowy western, w którym on i kobieta uciekają konno przed złymi ludźmi. Zatrzymują się, podziwiając zapierający dech w piersiach widok, a on odwraca się do niej: „Musisz po prostu jechać dalej” – mówi jej.

To powinno być hasło „Horizon: An American Saga — rozdział 1”, początkowa trzygodzinna salwa, która mogła przerodzić się w czteroczęściową epopeję o Zachodzie, która poruszyłaby nawet największego fana kowbojów.

Daj Costnerowi – współscenarzyście, reżyserowi i producentowi – to, co mu się należy. To praca z miłości, o której myślał od lat 80. i ma w tym swój udział: zaciągnął kredyt hipoteczny na swój 10-akrowy dom w Santa Barbara w Kalifornii. Przynajmniej w jednym z jego domów. Nie jest totalnym idiotą.

„Rozdział 1” – „Rozdział 2” ma zostać wydany w sierpniu, a części trzecia i czwarta zależą od tego, czy ludzie będą kontynuować – to rozległy, często nieporęczny element ustawiający miejsca, przedstawiający dziesiątki postaci z różnych części Zachodu, które, trzeba załóżmy, że w pewnym momencie nastąpi interakcja. Jeśli przeżyją, tzn.

To spektakularnie pozbawiony subtelności film, począwszy od pierwszego momentu, kiedy grupa mrówek na wzgórzu z ziemi zostaje zmiażdżona przez drewniany kołek geodety. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, co powinniśmy czuć, posłuchaj ciężkiej, pretensjonalnej partytury Johna Debneya z kryminalnym nadużywaniem wiolonczeli.

Costner niemal natychmiast miesza fabułę – stworzoną przez niego i Jona Bairda – niemal natychmiast, oferując kulminacyjną scenę bitwy w ciągu pierwszego półgodziny, w której mała biała osada w dolinie San Pedro w Arizonie (dzięki, południowe Utah!) zostaje podstępnie zaatakowana przez Apacze podczas niewinnego tańca.

To rzeź, która trwa zdecydowanie za długo – z jednej strony okrucieństwo, z drugiej szlachetne ofiary. Matki niosące swoje dzieci zostają trafione strzałami, a nieuzbrojeni muzycy giną bez zastanowienia. „Gotowy synu?” – pyta tata nastoletniego syna, wręczając mu karabin i grożąc mu pewną śmiercią. „Myślę, że tak, tato” – pada odważna odpowiedź. W następstwie tego matka tuli zwłoki syna i rozmawia z nim.

Ta rzeź składa się z kilku wątków — niektórzy ocalali (jak odważna nowa wdowa Sienna Miller i jej córka) znajdują schronienie w obozie armii amerykańskiej dowodzonym przez boleśnie honorowego porucznika, granego przez Sama Worthingtona. W innym wątku fabularnym łowcy nagród wyruszają na poszukiwanie Apaczów, którzy zaatakowali osadę, szukając zysku i zemsty.

„Horizon” pokazuje także wewnętrzne podziały w Apaczach, a porywczy syn wodza i nowy ojciec (Owen Crow Shoe) są gotowi do dalszej walki. „Ich synowie będą na was polować” – ostrzega wódz. „Nie będę dziś śpiewać o twoim zwycięstwie”. Dowiadujemy się, że biała osada naruszyła porozumienia mające uspokoić Zachód.

Wszechświat Costnera jest zarówno fatalistyczny, jak i nieunikniony. Obie strony mogą mieć rację i nie, ale zawsze będzie kolejna runda okrucieństwa. „Nikt na Ziemi nie powstrzyma przyjazdu tych wozów” – mówi w pewnym momencie zirytowany oficer armii.

Po godzinie przybywa sam Costner, cichy, silny samotnik, który przybywa do osady na terytorium Wyoming w nadziei na dobrego drinka i towarzystwo damy, a mimo to ucieka, chroniąc pracownicę seksualną (Abbey Lee) i chłopca w jej opiekę ze strony psychotycznych jeźdźców, którzy życzą im krzywdy.

Dwie godziny po rozpoczęciu filmu pojawia się kolejny zestaw postaci, a menu Costnera jest teraz zupełnie nieaktualne. To wagon prowadzony przez Luke’a Wilsona (nigdy nie kowboja), który musi stawić czoła pewnym problemom klasowym – zamożna, nieświadoma para należy do mięśniaków klasy robotniczej – i kilkoma Podglądaczami. To już za dużo, ale dodaj do tego szczyptę antychińskiej ksenofobii, kilka rodzących się romansów i przerażające skalpowanie.

Autor zdjęć J. Michael Muro niczego nie romantyzuje, szlifując akcję w dymie, upale i kurzu Zachodu do tego stopnia, że ​​w niektórych momentach można poczuć smak piasku w zębach. Pomaga fakt, że Costner umieścił wszystkich na szczycie malowniczego wzgórza, pokazując ich sylwetki.

Częścią problemu „Rozdziału 1” jest to, że oprócz przepełnienia go zbyt dużą liczbą znaków, jego montaż jest dość kiepski. Widzowie będą mieli trudności z brutalnymi fragmentami, w których Costner przeskakuje akcję do przodu o kilka miesięcy w tym samym rozdziale, bez żadnych wskazówek.

Jednak Costner nadal jest imponującym reżyserem, który ma oko na naturalne piękno amerykańskiego Zachodu i ma słabość do samotników. Tak, „Horizon: An American Saga — Chapter 1” to ogromna huśtawka, która nie jest w stanie utrzymać się sama. Ale jesteśmy mu to winni, aby jeszcze trochę pojeździć obok niego. Zobaczymy, czy uda mu się utrzymać lądowanie.

„Horizon: An American Saga – Chapter 1”, który Warner Bros. wejdzie do kin w piątek, ma ocenę R ze względu na „przemoc, pewną nagość i seksualność”. Czas trwania: 180 minut. Półtora gwiazdki na cztery.

___

Definicja MPAA R: Ograniczona. Poniżej 17 lat wymagana jest obecność rodzica lub dorosłego opiekuna.

___

Online: https://www.warnerbros.com/movies/horizon-an-american-saga-chapter-1

___

Mark Kennedy jest o godz