Tara Hernández: To, o czym możemy mówić poza fabułą, to wrażenia, jakie chcemy, aby ludzie mieli podczas oglądania. Chcemy, aby widzowie, jak mówimy, mieli uniesienie i cieszyli się, rozmawiając o tym ze swoimi przyjaciółmi. Uważamy, że jest to coś, do czego ludzie mogą przyjść i chcą pisać do członków rodziny i rozmawiać o tym. Uwielbiamy akwarelową naturę tajemniczego show. Gdy zobaczysz zwiastun, zrozumiesz ton i to, co chcemy, żebyś czuł, gdy otacza Cię ten świat. Baw się dobrze! W porządku jest się śmiać.

Damon Lindelof: Zawsze interesuje mnie przekraczanie granic tego, co uważamy za science fiction. Z definicji fantastyka naukowa to wszystko, co jest wymyślone i dotyczy nauki. Jednak sednem tego gatunku jest sposób radzenia sobie z lękami związanymi ze światem poprzez opowiadanie historii. W latach pięćdziesiątych science fiction mogło nim być Inwazja porywaczy ciał ponieważ martwimy się o komunizm. Albo podstawowa opowieść science-fiction, która jest jednocześnie horrorem Frankensteina. Wszystko sprowadza się do tego samego pomysłu „co powinniśmy tworzyć jako istoty ludzkie?” Najlepsze historie science fiction zawsze brzmią: „Uważaj, czego sobie życzysz”. To Rod Serling 101, czyli myślałeś, że potrzebujesz tego czegoś, ale teraz, kiedy już to zrobiłeś, jesteś skazany na porażkę. Zanim rozmawialiśmy o Pani Davis, czuliśmy ten prawdziwy niepokój związany z technologią. Ta idea, że ​​jej potrzebujemy, kochamy ją, ale uważamy, że używamy jej zbyt często. I myślimy, że używamy go do niewłaściwych rzeczy. Czy istnieje sposób, aby porozmawiać o tym w nieco głupszy sposób? I uosabiać to w opowieści o zakonnicy, której kazano znaleźć Świętego Graala i jeśli jej się to uda, jest w stanie pokonać sztuczną inteligencję. Mogłaby być naszym awatarem lub superbohaterem.

Mówiąc o tonie, twoja gwiazda Betty Gilpin opisała nam ten program jako „To nie jest kraj dla starych zwariowanych melodii”. Czy zgadzasz się z tą oceną?

TH: Betty tak powiedziała, więc tak. Jest coś w rodzaju tej silnej konotacji w duchu Zachodu. Każdy poszukiwacz przygód lub poszukiwacz przygód ma w sobie energię człowieka z pogranicza, co z pewnością ma Simone. Odniesienia do Looney Tunes są szczególnie widoczne w pilocie. Myślę, że to przejdzie. Dobrze jest mieć odniesienia do kamienia probierczego. Zobaczysz gigantyczną sieć, która ma złapać „wabbita”. To wszystko jest bardzo celowe. W porządku jest pytanie „czy oni wiedzą, co robią?” Tak, absolutnie to akceptujemy.

DL: Nie da się zrobić braci Coen, ponieważ zawsze wydaje się to pustym zdzierstwem. To powiedziawszy, film jak To nie jest kraj dla starych ludzi ma przerażającą przemoc przeplataną śmieszną komedią. To nie jest tak absurdalne jak np [The Big] Łebowski Jest. Ale możesz połączyć te dwa filmy i zobaczyć, że zostały nakręcone przez tych samych filmowców. chcemy Pani Davis być trochę nieustraszony pod względem zmian tonalnych. Aby przywrócić to wszystko Betty, potrzebujesz aktora w centrum tego wszystkiego, który może mówić i robić absurdalne rzeczy, a następnie przejść do „ale to naprawdę coś dla mnie znaczy”. Jeśli ludzie nie dbają o postacie z tych filmów lub programów, to naprawdę jesteś zgubiony.

Czy będziesz zaangażowany w kampanię marketingową na ten temat? Wydaje się, że jest to coś, co wymagałoby dotyku twórców, aby właściwie wyjaśnić.