Większość jeźdźców słyszała o „poniedziałkowych mdłościach”, „syndromie wiązania” i miopatii spichrzania polisacharydów u koni. Wiązanie, znane również jako rabdomioliza wysiłkowa, to stan, który powoduje, że mięśnie biegnące nad kończynami tylnymi napinają się i kurczą.

Niedawne badania podkreśliły powiązania ze strategiami treningu i karmienia koni wyścigowych, które można również zastosować w zapobieganiu przywiązywaniu się koni sportowych.

Rodzaje mięśni
Istnieją trzy rodzaje mięśni u ludzi i zwierząt. Mięśnie gładkie kontrolują skurcze żołądka, jelit i pęcherza moczowego.

Mięśnie serca kurczą się regularnie i automatycznie, aby krew żylna i tętnicza stale krążyła w całym ciele.

Mięśnie szkieletowe łączą się z kośćmi i stawami. Wymagają dobrego zaopatrzenia w tlen, ponieważ są odpowiedzialne zarówno za powolny, jak i szybki ruch.

U sportowców zarówno ludzi, jak i koni, występują dwa rodzaje włókien mięśni szkieletowych: tzw. wolnokurczliwe (typ 1), które zapewniają siłę i wytrzymałość; oraz szybkokurczliwe (typ 2A i 2B), które są używane do dużych prędkości przez krótki czas.

Rozwój typu 1 jest potrzebny u koni pociągowych, biegowych i wytrzymałościowych, podczas gdy rozwój typu 2 jest bardziej przydatny u skoczków i koni wyścigowych.

Istnieje również różnica między włóknami mięśniowymi typu 2A i 2B. Te pierwsze wpływają na szybkie i silne skurcze mięśni w krótkim czasie. Występują głównie u koni pełnej krwi angielskiej, które wygrywają wyścigi „sprintowe”, a także u koni ćwiartkowych, które biegają szybko na krótkim dystansie. Włókna mięśniowe typu 2B znajdują się u „stayerów” (koni biorących udział w wyścigach długodystansowych).

Proporcja każdego rodzaju włókien mięśniowych jest dziedziczona. Dlatego lepiej jest kupić zarejestrowanego konia sportowego lub wyścigowego, aby zminimalizować uszkodzenie mięśni i wiązanie.

Uszkodzenie mięśni prowadzące do wiązania może wynikać z używania niewłaściwej rasy do określonej dyscypliny. Może być również konsekwencją niedostatecznej rozgrzewki przed wysiłkiem; nieprawidłowy lub przetrenowany; jazda na niezdatnych koniach; lub ekstremalne warunki pogodowe.

Kolejnym czynnikiem jest dieta: dieta bogata w skrobię i niewystarczająca ilość błonnika może zwiększać kwas mlekowy lub powodować niedobór przeciwutleniaczy. Nadmierne pocenie się, powodujące odwodnienie, może również przyspieszyć uszkodzenie włókien mięśniowych.

Mioglobina to białko występujące we włóknach mięśniowych, które podobnie jak hemoglobina może magazynować i uwalniać tlen. Podczas długotrwałych, forsownych lub szybkich ćwiczeń, które powodują uszkodzenie komórek mięśniowych, mioglobina może zostać uwolniona do krwi. To upośledza dopływ tlenu do mięśni, powodując stan zapalny (zapalenie mięśni).

Jednym ze wskaźników, który można monitorować we krwi, aby oszacować poziom uszkodzenia mięśni, jest enzym zwany kinazą kreatynową. W ciężkich przypadkach mioglobina we krwi powoduje, że zarówno surowica, jak i mocz stają się ciemnoczerwone, co prowadzi do śmiertelnej niewydolności nerek.

Znaki ostrzegawcze i zapobieganie
Wczesne objawy obejmują skrócony lub nierówny krok, mimowolne skurcze mięśni i ból podczas badania palpacyjnego mięśni tylnych nóg i grzbietu. Ponadto wzrasta temperatura w odbycie, oddychanie i tętno.

Profilaktyka to nie tylko dobór odpowiedniej rasy i linii krwi do danej dyscypliny, ale także dobrze zorganizowany i metodyczny program ćwiczeń dla koni sportowych.

Trening i karmienie należy systematycznie dostosowywać, aby osiągnąć idealny poziom. W zależności od dyscypliny można to osiągnąć poprzez odpowiednie zaprojektowanie częstotliwości, intensywności i czasu trwania programu ćwiczeń. Jest to ważne nie tylko dla budowy mięśni, ale także dla utrzymania przepływu krwi potrzebnego do dotlenienia, aby zapobiec zapaleniu mięśni, zwłaszcza u koni wyścigowych, wytrzymałościowych, skoków przez przeszkody i WKKW.

Dr Mac jest naukowcem, praktykującym weterynarzem zajmującym się końmi i właścicielem stadniny.