W wieku 74 lat zmarł w czwartek w Long Beach w Kalifornii George Brown, założyciel i perkusista grupy Kool & the Gang, który grał w hitach funku, disco i popu, które pojawiały się w filmach i były wielokrotnie wykorzystywane w samplach.

Jego śmierć w szpitalu została potwierdzona w oświadczeniu publicysty zespołu, który podał, że przyczyną był nowotwór. Pan Brown oświadczył publicznie, że ma raka płuc.

Pan Brown, znany jako Funky, odegrał kluczową rolę w powstaniu kilku największych hitów zespołu, w tym „Ladies Night”, „Jungle Boogie” i hymnu imprezowego „Celebration”.

W lipcowym wywiadzie dla NPR opisał Kool & the Gang jako „dźwięk szczęścia”.

W 1964 roku pan Brown połączył siły z Rickym Westfieldem oraz braćmi Ronaldem Khalisem Bellem i Robertem „Koolem” Bellem, a także innymi przyjaciółmi – ​​Spike’em Mickensem, Dennisem „Dee Tee” Thomasem i Charlesem Smithem – tworząc zespół, który łączył jazz, funk, disco i R&B i stwórz jedne z najbardziej zapadających w pamięć piosenek popowych swojej epoki.

Założony w Jersey City w stanie New Jersey zespół po raz pierwszy grał jazz, gdy jego członkowie uczęszczali do Lincoln High School. Zespół występował pod kilkoma nazwami, w tym Jazziacs, ale ostatecznie pod koniec lat 60. zdecydował się na Kool & the Gang.

Jedna z wczesnych nazw zespołu brzmiała Kool and the Flames, ale grupa zmieniła Flames na The Gang, aby uniknąć pomylenia z grupą Jamesa Browna, Famous Flames.

George Brown urodził się 15 stycznia 1949 r. Jego ojciec, George Melvin Brown senior, pracował w przemyśle węglowym, a jego matka, Eleanor White Brown, była pokojówką w Fort Lee w stanie New Jersey, a także pracowała jako dziurkacz do kluczy.

W obu przypadkach muzyka stała się stałym elementem wychowania pana Browna, jak wspomina Brown w wydanych w tym roku pamiętnikach „Too Hot: Kool & the Gang & Me”.

Brown, który zaczął grać na perkusji w młodym wieku, napisał, że zaoszczędził na transporcie gazet, aby kupić swój pierwszy zestaw perkusyjny.

W wywiadzie dla Red Bull Music Academy w 2015 roku Brown opisał, że kiedy zaczynał grać, używał noży do masła jako pałeczek perkusyjnych.

„Potem poszedłem do sklepu muzycznego na Newark Avenue w Jersey City i wziąłem lekcję za 3 dolary od pana, który grał z Shirelles. Powiedział: „Hej, stary, jesteś naturalny!” – wspomina Brown. „Dał mi więc książkę Buddy Rich’s 16 Essentials Snare Drum Rudiments. Wziąłem jeszcze jedną lekcję i nigdy nie wróciłem.

Zespół podpisał kontrakt z producentem Genem Reddem do De-Lite Records w 1969 roku.

Członkowie zespołu byli na wczesnej sesji nagraniowej w Nowym Jorku swojego debiutanckiego albumu instrumentalnego „Kool and the Gang”, kiedy pan Redd zachęcił pana Browna i Ronalda Bella, aby po prostu „zrobili coś”. Doprowadziło to do swobodnej sesji nagraniowej, w wyniku której powstały takie utwory jak „Raw Hamburger” i otwierający album „Kool & the Gang”.

„Po prostu płynęło. I po prostu radzimy sobie” – powiedział Brown w zeszłym roku w wywiadzie dla „The New York Times”.

Brzmienie przeniosło się na lata 70., kiedy zespół zyskał sławę i dołączył do niego wokalista JT Taylor.

Utwory takie jak „Jungle Boogie”, „Hollywood Swinging” i „Funky Stuff” stały się podstawą list przebojów Billboardu. „Celebration” — z wesołym refrenem „Świętuj dobre czasy, chodź!” – udało się dotrzeć na sam szczyt.

Grupa wydała dziesiątki albumów, odbyła tournée po całym świecie i pojawiła się na ścieżce dźwiękowej „Gorączka sobotniej nocy”, która w 1978 roku zdobyła nagrodę Grammy w kategorii Album Roku.

Piosenki grupy wielokrotnie pojawiały się na ścieżkach dźwiękowych filmów i telewizji, m.in. w „Pulp Fiction” w 1994 roku.

W 2015 roku zespół otrzymał gwiazdę w Hollywood Walk of Fame.

Pan Brown był producentem albumu, który zespół wydał w tym roku, zatytułowanego „People Just Want To Have Fun” w oczekiwaniu na 60. rocznicę powstania grupy.

Kool & the Gang wywarł szeroki wpływ, szczególnie na hip-hop.

Według strony internetowej WhoSampled, samplowanie zespołu obejmuje prawie 2000 utworów, co jest jednym z najwyższych wyników w historii. Piosenka zespołu „Summer Madness” zawiera 249 sampli autorstwa takich artystów, jak Ice Cube, Snoop Dogg i Mary J. Blige.

Ronald Khalis Bell, wokalista, autor tekstów i saksofonista zespołu, zmarł w 2020 roku. Pan Thomas, który grał na saksofonie, zmarł w 2021 roku.

Pan Brown pozostawił żonę Hanh Brown i pięcioro dzieci: Dorian Melvin Brown, Jorge Lewis Brown, Gregory Brown, Jordan Xuan Clarence Brown i Aaron Tien Joseph Brown.

Jak wynika z wywiadu udzielonego stacji telewizyjnej KCAL w Los Angeles, trzy lata temu u Browna zdiagnozowano raka płuc. Po operacji i chemioterapii Brown wyzdrowiał i w 2022 roku wrócił do koncertowania. Jednak w tym roku rak powrócił.

„Nie planowałem być w zespole znanym na całym świecie, ale z radością go przyjąłem, gdy się pojawił” – napisał Brown w swojej książce. „Nie wiedziałam, dokąd zaprowadzi mnie muzyka, ale wiedziałam, że jeśli pozostanę skupiona i wytrwała, stanie się tak, jak zamierzył Bóg. I tak się stało.