Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) zdrowie psychiczne i poznawcze nastolatków jest obecnie zagrożone bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, a ryzyko to stale rośnie z uwagi na różne czynniki. Biorąc pod uwagę neurobiologiczne zmiany okresu i presję życia, są oni podatni na szereg problemów ze zdrowiem psychicznym.

Potrzebujemy holistycznego podejścia do dobrostanu psychicznego i poznawczego nastolatków, ostatecznie przyczyniając się do osiągnięcia celu zrównoważonego rozwoju (SDG), jakim jest dobre zdrowie i dobre samopoczucie.

WHO umieszcza młodzież (10–19 lat) w centrum planu realizacji Agendy Celów Zrównoważonego Rozwoju 2030, biorąc pod uwagę, że młodzież stanowi 16 proc. światowej populacji, czyli według danych 1,2 miliarda. Szacunki pokazują jednak, że 13% światowego ciężaru zaburzeń psychicznych ponosi młodzież, czyli co siódmy 10-19-latek cierpi na depresję, stany lękowe i zaburzenia zachowania. Badania pokazują, że ma to wiele wspólnego ze zwiększoną brakiem aktywności fizycznej i siedzącym trybem życia.

Wzrasta liczba badań nad dobrostanem psychicznym i poznawczym nastolatków. Rośnie poparcie dla zapobiegania złym stanom zdrowia i promowania dobrego samopoczucia (psychicznego i poznawczego) poprzez programy interwencyjne dla młodzieży.

Badania oparte na dowodach pokazują, że interwencje w zakresie aktywności fizycznej w szkole zmniejszają stres i niepokój oraz poprawiają zdrowie psychiczne i zdolności poznawcze dzieci i młodzieży. W oparciu o te dowody rządy, decydenci i inne zainteresowane strony na całym świecie zwiększają wysiłki, aby włączyć aktywność fizyczną do programów nauczania i warunków zajęć szkolnych oraz promować dobrostan psychiczny wśród dzieci i młodzieży od najmłodszych lat.

Zintegrowane nauczanie sportowe

Polityka Edukacyjna Państwa (NEP-2020) zakłada edukację ukierunkowaną na ogólny rozwój poszczególnych uczniów i rozwój intelektualny. Określa cel włączenia sportu do edukacji, stwierdzając, że przyczynia się on do dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego dzieci oraz do rozwoju poznawczego, ostatecznie promując edukację holistyczną. Wprowadza koncepcję nauczania zintegrowanego ze sportem jako podejścia międzyprzedmiotowego.

Jest to międzyprzedmiotowe podejście pedagogiczne, które wykorzystuje zajęcia fizyczne. Promuje dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne, zdolności poznawcze i całościowy rozwój dzieci. Program nauczania w klasie zakłada przyjęcie nauczania zintegrowanego ze sportem, tak aby uczniowie zdobyli umiejętności życiowe związane ze sportem, zakładając, że sprawność fizyczna jest zobowiązaniem na całe życie.

Krajowe Ramy Programowe (NCF–2023) poszerzają wizję NEP poprzez zapewnienie szkolnego programu nauczania integrującego sport i wychowanie fizyczne. Ramy uwzględniają potrzebę i znaczenie integracji rodzimych sportów i ćwiczeń w różnych trybach i wzorach, aby umożliwić uczniom maksymalne wykorzystanie ich potencjału umysłowego i poznawczego.

W kształtowaniu indywidualnych umiejętności uczniów istotne znaczenie mają ćwiczenia fizyczne, zajęcia sportowe i gry. Nauczanie zintegrowane z portami sprzyja dobremu samopoczuciu psychicznemu i emocjonalnemu uczniów.

Klucz do holistycznego dobrego samopoczucia

Aktywność fizyczna obejmuje każdy ruch ciała wytwarzany przez mięśnie szkieletowe i wiąże się z wydatkowaniem energii. Odnosi się do wszelkiego rodzaju ruchów fizycznych, także w czasie przerw. Każdy rodzaj aktywności fizycznej, niezależnie od jej rodzaju i czasu trwania, wpływa na ogólny stan zdrowia człowieka.

Badania sugerują, że konsekwentna aktywność fizyczna sprzyja całościowemu dobremu samopoczuciu, sprawności fizycznej, zdrowiu psychicznemu i funkcjonowaniu poznawczym. Pomaga także zapobiegać lub zmniejszać stres, lęk i depresję. Odpowiednia aktywność fizyczna przyczynia się do poprawy sprawności fizycznej, zdrowia psychicznego i wyników poznawczych.

(Autor jest pracownikiem naukowym na Wydziale Edukacji Christ University)