Oczekiwania mogą być wysokie, gdy godny uwagi twórca filmowy przeskoczy z kina niezależnego do mainstreamu. I Cisza Radiowa — Matta Bettinelli-Olpina, Tylera Gilletta, Czad Villella i były członek Justina Martineza – z pewnością miał jeszcze wiele do przeżycia V/H/S. Porywający wkład tego kolektywu produkcyjnego w antologię z 2012 roku nie tylko zrobił wrażenie na widzach i krytykach, ale ten sam fragment przykuł także uwagę XX wieku. Doprowadziło to do tego, że studio pozyskało wschodzące talenty do cichego projektu found footage, zatytułowanego później z powodu diabła.

Jednak gdy tylko wyczekiwany pierwszy film Radia Cisza trafił do sieci, reakcje były w większości negatywne. z powodu diabła został zwolniony jako A Dziecko Rosemary rehash, ale ubrany w inne ubrania; prawie wszystkie wstępne recenzje z pewnością dokonywały – i rozmyślały – o tym porównaniu. Oczywiście wprowadzono istotne zmiany Lindsay Devlinistniejący wcześniej skrypt; reżyserzy Bettinelli-Olpin i Gillett zaoferowali więcej energii i akcji, niż pierwotnie znaleziono w materiale źródłowym, co Oni zwany „przerażającym utworem nastrojowym”. Niemniej jednak zbyt wielu ludzi skupiało się na powierzchownych podobieństwach do klasycznego horroru o ciąży z 1968 roku i ignorowało większość wszystkiego innego.

Prawie dokładnie dwa lata wcześniej z powodu diabła trafił do kin w styczniu 2014 roku, Diabeł w środku wyszedł. Dzieląca technika POV była już na wczesnym etapie znikania z dużego ekranu, a film Williama Brenta Bella zasadniczo przyspieszył ten proces. I mimo że Diabeł w środku okazał się ogromnym hitem kasowym, ale ostatecznie wyrządził więcej szkody niż pożytku dla całego gatunku found footage. Być może gorszym momentem dla debiutu Radia Cisza był dziwny moment z powodu diabła; tym lepiej przyjętym Paranormalna Aktywność: Naznaczeni został wydany wcześniej w tym samym miesiącu. Pomimo jedynie powierzchownego podobieństwa, nowszy film mógł się wydawać niepotrzebnym i nieistotnym widzom.

Zdjęcie: Allison Miller w z powodu diabła.

Przyczepy do z powodu diabła wszystko napisała dość jasno: małżeństwo nieświadomie poczyna sobie diabelskie dziecko, a przed tym doniosłym porodem matka doświadcza przerażających objawów. W podstawowej tonacji filmu panuje niewzruszone poczucie, że już to zostało zrobione, jednak Bettinelli-Olpin i Gillett wiedzieli o tym od początku. Aby zrekompensować brak nowości, skupiono się na wykonaniu. Nie było sensu ukrywać oczywistości – w oryginalnym scenariuszu ujawnienie demonicznej ciąży zostało opóźnione – zamiast tego film zdradza grę już na początku. Okazało się to zaletą, ponieważ reżyserzy mogli teraz wcześniej i szybciej pobawić się bezbożną sytuacją bohaterów, nie dając się zwieść aktowi zaskoczenia.

W tamtym czasie sensowne było, aby pierwszy długi film fabularny Radia Silence został nakręcony w tym samym stylu, który przykuł ich uwagę, nawet jeśli tego rodzaju historia tego nie wymagała. Mimo to, pierwszoosobowa perspektywa robi wrażenie z powodu diabła wyróżniać się. Pilność i przerażenie, jakie spotkało przyszłych rodziców, stało się teraz bardziej widoczne, gdy prezentacja została ukazana w sposób prawdopodobny. Sztuczny realizm sprawia, że ​​najbardziej szalone wydarzenia w filmie – a mianowicie momenty, w których zły płód obawia się, że jego naczynie jest w niebezpieczeństwie – są również bardziej skuteczne. Oczywiście scenografie, takie jak Samantha ciągnąca Carrie White na trzech pechowych nastolatkach, są dziełem magii filmowej, ale te sceny robią wrażenie mocniej po obejrzeniu żmudnych, ale przekonujących fragmentów zwyczajności. Radio Silence znalazło solidną równowagę między normalnością a nienormalnością.

Kolejnym aspektem przeoczonym po pierwszej premierze filmu były jego występy. Rezerwowanie legalnych aktorów nie zawsze jest jeszcze opcją dla autorów found footage z powodu diabła była produkcją w dużym studiu z zasobami. Obsadzanie wyszkolonych aktorów w rolach odpowiednio Samanty i Zacha McCalla Allison Miller I Zacha Gilforda, było pożądane, gdy wymagano od widzów zainteresowania się rodzicami po raz pierwszy. Głównym bohaterom udało się sprawić, że ich pobieżne postacie będą zarówno sympatyczne, jak i wrażliwe. Miller szczególnie potrafił wykorzystać cierpienie Samanty i nadać mu poczucie realności, niezależnie od nadprzyrodzonego pochodzenia. A ponieważ postać Gilforda przez większość czasu siedziała za kamerą, film często polegał na Millerze, który dostarczał emocjonalnego elementu historii.

Zdjęcie: Allison Miller w z powodu diabła.

W tamtych czasach Radio Silence w stosunkowo krótkim czasie przeszło od tworzenia wirusowych klipów internetowych do pełnometrażowego filmu fabularnego. Wynik w dużym stopniu odzwierciedlał tę trudną zmianę. Bettinelli-Olpin i Gillett rzeczywiście wiedzieli, jak stworzyć te przyciągające uwagę sceny – głównie wykorzystując praktyczne efekty – ale wciąż uczyli się, jak radzić sobie z ciągłą narracją. Ograniczenia techniczne znalezionego materiału filmowego od czasu do czasu utrudniały opowiadanie historii, na przykład rutynowa konieczność skupiania kamery na głównych bohaterach (lub patrzenia na rzeczy z ich perspektywy) zamiast ograniczania się do wątku pobocznego. Nie ma również wyjaśnienia, kto dokładnie skompilował wszystkie te przypadkowe materiały w filmie. Z drugiej strony jest to przykład tego, jak twórcy filmu dążyli do rozrywki, zamiast podtrzymywać wszelkie tradycje found footage. Ostatecznie reżyserzy czerpali z miejsca komfortu i znajomości, z jakiego mniej więcej korzystali 31.10.98 jako projekt z powodu diabłachaotyczna konkluzja. Nie oznacza to, że zakończenie filmu nie dostarczyło kilku satysfakcjonujących wstrząsów, ale z pewnością pokładano nadzieję w czymś innym i nietypowym.

Podobnie jak inne duże studia filmowe tamtych czasów, 20th Century chciało mieć kawałek tortu z found footage. Tym, co jednak wyróżniało ich przedsięwzięcie na tle rówieśników, było zaskakujące zatrudnienie Radia Cisza. Nie trzeba dodawać, że ryzyko nie w pełni się opłaciło, jednak powierzenie obowiązków odpowiednim osobom było odważną decyzją. Tu skrzydła Radia Cisza nie zostały podcięte do końca i wbrew temu, jak się sprawy potoczyły, w Niekonwencjonalne podejście Bettinelli-Olpina i Gilletta do tak konwencjonalnej koncepcji.

Od tego czasu Radio Silence odbiło się od fali po niepewnym początku; wzięli udział w kolejnej antologii, Południowa granica, zanim ponownie sięgniesz po komercyjny horror. Drugi raz, jak wszyscy wiedzą, był znacznie bardziej owocny. Z perspektywy czasu z powodu diabła jest uważany za czkawkę w twórczości tego kolektywu i zwykle jest poruszany, aby podkreślić ich nowo odkryty sukces. Mimo to ten ich wczesny film nie jest wcale zły ani nie zasługuje na swój niewspomniany status. Z pewnym dystansem pomiędzy wtedy i teraz, plus wyrozumiała postawa, z powodu diabła można postrzegać jako zabawę, jeśli nie wadę pierwszy kontakt z możliwościami Radia Cisza. I, miejmy nadzieję, gdzieś w przyszłości będą mogli powrócić do formatu znalezionego materiału filmowego.

Zdjęcie: Allison Miller i Zach Gilford w z powodu diabła.