The Rolling Stones rozpoczęli w niedzielę trasę koncertową Hackney Diamonds ’24 na stadionie NRG w Houston z takim przepychem, który przeczył wiekowi, że aż dreszcze przychodzą na myśl o szczegółach ich faustowskiej umowy.

Prowadzeni przez osiemnastolatków Micka Jaggera i Keitha Richardsa, The Stones zagrali składający się z 18 utworów, dwugodzinny set, pełen stadionowych śpiewów, wraz z odrobiną stosunkowo głębokich cięć i nowych utworów z zeszłorocznego albumu Diamenty Hackneya.

Poniżej możecie zobaczyć setlistę.

Zespół nie tracił czasu, doprowadzając do szaleństwa stadion mieszczący 72 000 widzów, otwierającym set „Start Me Up”. Jagger skakał, obracał się i przemierzał scenę z wdziękiem baletnicy, szczekając z beczkowatą męskością, a palące solo na gitarze Rona Wooda przecięło mocne riffy Richardsa. Frontman przywołał słuszne oburzenie z przeszłości w „Get Off of My Cloud”, podczas gdy „Rocks Off” najeżył się pompatyczną, obskurną dekadencją.

CZYTAJ WIĘCEJ: Albumy Rolling Stones w rankingu od najgorszego do najlepszego

Choć z łatwością mogli zapełnić dwugodzinny set podnoszącymi na duchu hitami, Stonesi zdecydowali się na powolne palenie, dając Następstwa gem „Out of Time” (po raz pierwszy zagrany na żywo w 2022 r.) miał swój debiut w Houston i zwyciężył w porywającym śpiewaniu samą siłą woli Jaggera. „Nie sądzę, że naprawdę o tym wiedziałeś, ale możesz to poznać” – warknął później frontman.

Kolejny debiut w Houston — Diamenty Hackneya główny singiel „Angry” – po nim nastąpił jeden z zaledwie trzech nowych utworów, a także „Sweet Sounds of Heaven” i debiutancki koncertowy „Mess It Up”. Każdy z nich spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem, co stanowi dowód na to, że najnowszy album Stonesów osiąga modną nowoczesność, nie oddalając się zbytnio od sprośnych blues-rockowych korzeni.

Całość sklejał zespół będący gwiazdą trasy koncertowej Stonesów, w szczególności perkusista Steve Jordan i basista Darryl Jones, którzy w każdym utworze utrzymywali precyzyjne i pilne podejście. Duet zapewnił Jaggerowi miejsce na ciągłe wampiry i pozwolił Woodowi i Richardsowi zachować luźną grę. Ten ostatni, obraz rock’n’rollowego Doriana Graya, różnił się wyrazistością w zależności od utworu, ale utrzymywał ją w całości, gdy jego główny wokal był aktywny podczas hałaśliwego wykonania utworu Wytatuuj siebie„Little T&A” zaprezentowany po raz pierwszy od 2016 roku.

Zanim Stonesi dotarli do złowrogiego boogie „Sympathy for the Devil” (którego scenografia rzymskiej świątyni była najbardziej olśniewającą wieczoru), mieli tłum w dłoniach. Maraton hitów w drugiej połowie – „Gimme Shelter”, „Honky Tonk Women”, „Miss You”, „Paint It Black”, „Jumpin’ Jack Flash” i „(I Can’t Get No) Satisfaction” utrzymał się je w gorączce, aż w domu zgasły światła.

Nadejdzie dzień, kiedy Stonesi nie będą już mogli zapewnić swojego jedynego w swoim rodzaju stadionowego widowiska, ale końca nie widać było podczas rozpoczęcia trasy koncertowej Hackney Diamonds w 24 roku. Nie ma sensu próbować umieszczać na nich daty ważności; dawno temu obalili wszelkie wyobrażenia o tym, co zespół rock’n’rollowy może osiągnąć i w tym momencie konkurują tylko ze sobą.

The Rolling Stones, 28.04.24, stadion NRG, Houston
1. „Rozgrzej mnie”
2. „Wynoś się z mojej chmury”
3. „Odwala”
4. „Poza czasem”
5. „Zły”
6. „Bestia ciężaru”
7. „Mess It Up” (debiut na żywo)
8. „Spadające kości”
9. „Nie zawsze możesz dostać to, czego chcesz”
10. „Mała RCP”
11. „Współczucie dla diabła”
12. „Daj mi schronienie”
13. „Kobiety Honky Tonk”
14. „Tęsknię”
15. „Pomaluj to na czarno”
16. „Skaczący Jack Flash”
Bis
17. „Słodkie dźwięki nieba”
18. „(Nie mogę uzyskać) satysfakcji”