Obecnie trwa montaż molo humanitarnego, które wojsko amerykańskie przewiezie do Strefy Gazy i według urzędników wojskowych ma być gotowe na przyjęcie pierwszych dostaw żywności i innej pomocy na początku przyszłego miesiąca. Zapowiadana w marcu próba dostarczenia enklawie pomocy korytarzem morskim będzie skomplikowanym, wieloetapowym procesem.

W projekt pirsu zaangażowanych będzie tysiąc amerykańskich żołnierzy i marynarzy, powiedział w czwartek wyższy rangą urzędnik wojskowy podczas rozmowy telefonicznej w Pentagonie z reporterami. Jak powiedział urzędnik, nabrzeże początkowo umożliwi przewóz około 90 ciężarówek z pomocą dziennie, a ostatecznie przy pełnej przepustowości zwiększy się do 150 ciężarówek dziennie.

Władze USA stwierdziły, że molo ma uzupełniać, a nie zastępować istniejące dostawy pomocy drogą lądową. Dane ONZ wskazują, że dostawy lądowe nieznacznie wzrosły w ostatnich tygodniach, ale nadal są znacznie mniejsze niż ogromne zapotrzebowanie w enklawie. Dziesiątki Gazańczyków zmarło z przyczyn związanych z niedożywieniem i odwodnieniem, a Światowy Program Żywnościowy ONZ podaje, że połowa populacji Gazy liczącej 2,2 miliona umiera z głodu.

Gdy pomoc dotrze do brzegu, organizacje humanitarne, które będą ją dystrybuować w Gazie, staną w obliczu znanych niebezpieczeństw i przeszkód związanych z trwającym izraelskim bombardowaniem.

Większą część pomocy stanowić będzie żywność zebrana z kilku krajów i przewieziona do portu w Larnace na Cyprze.

Rzecznik amerykańskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego, która ściśle współpracuje z wojskiem przy koordynowaniu planów dotyczących molo, powiedział, że wśród artykułów, które będą przechodzić korytarzem morskim, znajdą się batoniki bogate w składniki odżywcze, pochodzące z Dubaju; żywność przeznaczona do leczenia ciężkiego niedożywienia u dzieci, pochodząca z Kenii; oraz artykuły pierwszej pomocy, w tym zestawy higieniczne, pochodzące z Europy.

Przedstawiciele wojska powiedzieli, że inne kraje i organizacje również przekażą żywność i pieniądze.

Według izraelskiego urzędnika znającego plany inspekcji przedstawiciele Izraela będą obecni w porcie w Larnace, podczas gdy władze cypryjskie będą przeprowadzać kontrolę przedmiotów.

Urzędnik powiedział, że standardy inspekcji będą takie same jak na przejściach lądowych do Gazy. Urzędnicy ds. pomocy twierdzą, że te inspekcje są wyczerpujące i czasami arbitralne.

World Central Kitchen, organizacja non-profit zajmująca się pomocą w przypadku klęsk żywiołowych, w marcu dwukrotnie testowała korytarz morski na mniejszą skalę. Według Juana Camilo Jimeneza Garcesa, regionalnego menedżera organizacji, załadunek, skanowanie i inspekcja tych dwóch statków trwały od dwóch do trzech dni każdy. Pierwszy statek, współpracujący z hiszpańską organizacją non-profit Open Arms, przewiózł około 200 ton pomocy, a drugi ponad 300 ton.

Około 250-kilometrowa podróż z Cypru do Gazy zwykle zajmuje około 15 godzin lub cały dzień podróży, ale może potrwać do kilku dni, w zależności od wagi ładunku i rodzaju statku. Na przykład statek Open Arms, który zamiast wnosić ładunek na pokład, holował ładunek na osobnej platformie, podróż trwała około trzech dni.

Statki mogą być również opóźnione z powodu niesprzyjających warunków pogodowych. Był to jeden z czynników, który wstrzymywał drugi statek World Central Kitchen, Jennifer, przez około dwa tygodnie w Larnace po planowanym wypłynięciu.

Gaza nie ma międzynarodowego portu morskiego; Izrael od dziesięcioleci uniemożliwiał budowę takiego obiektu. Ponieważ wody w pobliżu brzegu są zbyt płytkie, aby duże statki mogły bezpośrednio podejść do mola humanitarnego, Stany Zjednoczone budują także dwie mile od wybrzeża pływającą platformę, na której statki przewożące pomoc będą najpierw rozładowywać swój ładunek.

Statki mniejszej armii, zwane LCU (od „statków desantowych”) i LSV (od „statków wsparcia logistycznego”), będą transportować pomoc partiami z platformy na nabrzeże.

Według urzędnika wojskowego w budowę i obsługę molo zaangażowanych jest co najmniej 14 amerykańskich statków, a niektóre z nich przewożą niezbędne ciężkie maszyny i sprzęt. Członkowie amerykańskiej służby zbudują molo na morzu, korzystając z modułów modułowych o szerokości ośmiu stóp i długości 20 lub 40 stóp, a długi prom będzie przeciągał je na brzeg. Następnie zostanie zakotwiczony przez siły izraelskie na brzegu w północnej Strefie Gazy, aby mieć pewność, że na ziemi nie znajdą się amerykańskie buty.

Urzędnicy zajmujący się pomocą humanitarną zaangażowani w przyjmowanie i dystrybucję pomocy nalegali, aby ich współpraca z izraelskim wojskiem była jak najbardziej ograniczona.

Światowy Program Żywnościowy pomoże w dystrybucji pomocy w Strefie Gazy po jej dotarciu do nabrzeża, oznajmiła w zeszłym tygodniu amerykańska Agencja Rozwoju Międzynarodowego.

Ciężarówki koordynowane przez grupy pomocowe będą przewozić pomoc z bezpiecznego obszaru w pobliżu molo do magazynów ONZ, których jest ponad 20 w całej Gazie, a następnie do setek lokalnych kuchni, schronów, mniejszych magazynów i innych punktów dystrybucji w całym regionie.

Większość punktów dystrybucji znajduje się w południowej Gazie, gdzie większość ludności została zmuszona do ewakuacji, ale demografowie szacują, że w północnej części enklawy, gdzie nieuchronnie grozi głód, pozostaje kilkaset tysięcy ludzi.

Ciężarówki dystrybucyjne mają dostęp do niewielkiej liczby tras, ponieważ izraelskie wojsko ma ograniczony dostęp do dróg, a izraelskie naloty zamieniły większość krajobrazu w gruzy. Jak zwykle, konwoje będą musiały ściśle koordynować swoje ruchy z izraelskim wojskiem.

Urzędnicy ds. pomocy podkreślili, że najskuteczniejszą metodą dostarczania pomocy do Gazy pozostaje droga lądowa, i wyrazili obawę, że molo może odwrócić uwagę od wysiłków mających na celu zwiększenie ilości pomocy dostarczanej drogą lądową.

Kilka wcześniejszych prób niesienia pomocy Gazańczykom zakończyło się śmiertelną tragedią. W tym miesiącu Izrael zaatakował konwój należący do World Central Kitchen, zabijając siedmiu pracowników organizacji humanitarnej. Izrael co najmniej raz zbombardował także magazyn pomocy i według niego celem ataku było zabicie dowódcy Hamasu.

Eksperci ds. pomocy humanitarnej twierdzą, że kryzys głodowy w Gazie jest spowodowany przez człowieka, powołując się na trwającą od kilkudziesięciu lat blokadę terytorium przez Izrael i wspieraną przez Egipt, niemal całkowite oblężenie Izraela po 7 października i rygorystyczne ograniczenia wjazdu ciężarówek z pomocą od tego czasu. ONZ stwierdziła, że ​​izraelskie ograniczenia pomocy, niszczenie infrastruktury i wysiedlanie Gazańczyków mogą oznaczać wykorzystanie głodu jako taktyki wojennej.

Izrael się wycofał, a jego urzędnicy obwinili agencje pomocowe ONZ za brak skutecznej dystrybucji pomocy. Powiedzieli także, że Hamas, który rządzi Gazą i został uznany za organizację terrorystyczną, systematycznie przejmuje pomoc. David Satterfield, specjalny wysłannik USA ds. pomocy humanitarnej, powiedział w lutym, że Izrael nie przedstawił konkretnych dowodów na kradzież lub przekierowanie pomocy dostarczanej przez ONZ.

Tymczasem kryzys humanitarny nadal się pogłębia. Według urzędników ds. zdrowia w Gazie zginęło szukając pomocy, w tym ponad 100 osób zginęło podczas prób zdobycia żywności z konwoju z pomocą humanitarną, a kilkunastu utonęło podczas wydobywania zrzucanej z powietrza pomocy, która spadła do morza.