Andrew Herbert dla Rozmowy

Nowy Jork: Krótkowzroczność, czyli potrzeba korekcji wzroku, aby skupić się na obiektach znajdujących się w oddali, stała się w ostatnich dziesięcioleciach znacznie bardziej powszechna. Niektórzy uważają nawet krótkowzroczność, zwaną także krótkowzrocznością, za epidemię.

Badacze zajmujący się optometrią szacują, że jeśli obecne wskaźniki się utrzymają, do 2050 r. około połowa światowej populacji będzie potrzebować soczewek korekcyjnych, aby zrównoważyć krótkowzroczność – w porównaniu z 23 procent w 2000 r. i poniżej 10% w niektórych krajach.

Koszty opieki zdrowotnej z tym związane są ogromne. W samych Stanach Zjednoczonych wydatki na soczewki korekcyjne, badania wzroku i wydatki z tym związane mogą sięgać nawet 7,2 miliarda dolarów rocznie.

Co wyjaśnia szybki wzrost krótkowzroczności?

Jestem naukowcem zajmującym się wizją, który bada percepcję wzrokową i defekty percepcji. Aby odpowiedzieć na to pytanie, najpierw przyjrzyjmy się, co powoduje krótkowzroczność i co ją zmniejsza.

Jak rozwija się krótkowzroczność

Chociaż posiadanie dwóch krótkowzrocznych rodziców oznacza większe prawdopodobieństwo krótkowzroczności, nie ma jednego genu krótkowzroczności. Oznacza to, że przyczyny krótkowzroczności są bardziej behawioralne niż genetyczne.

Optometryści dowiedzieli się wiele na temat postępu krótkowzroczności, badając rozwój wzroku u piskląt. Robią to, zakładając małe kaski na małe kurczaki. Soczewki na czole kasku zakrywają oczy piskląt i są dostosowane tak, aby wpływać na to, ile widzą.

Podobnie jak u ludzi, jeśli bodźce wzrokowe są zniekształcone, oczy pisklęcia stają się zbyt duże, co powoduje krótkowzroczność. I to postępowe. Rozmycie powoduje wzrost oka, co powoduje większe rozmycie, co sprawia, że ​​oko staje się jeszcze większe i tak dalej.

Dwa niedawne badania obejmujące szeroko zakrojone ankiety przeprowadzone wśród dzieci i ich rodziców mocno potwierdzają tezę, że ważnym czynnikiem wzrostu krótkowzroczności jest to, że ludzie spędzają więcej czasu, koncentrując się na obiektach znajdujących się bezpośrednio przed naszymi oczami, czy to na ekranie, książce czy blok rysunkowy. Im więcej czasu spędzamy skupiając się na czymś w zasięgu ręki od naszej twarzy, nazywanym „blisko pracy”, tym większe ryzyko wystąpienia krótkowzroczności.

Tak więc choć ludzie mogą winić nowe technologie, takie jak smartfony i zbyt długi „czas ekranowy”, za uszkodzenie oczu, prawda jest taka, że ​​nawet czynności tak cenne, jak czytanie dobrej książki mogą mieć wpływ na wzrok.

Światło zewnętrzne zapobiega krótkowzroczności

Inne badania wykazały, że ten nienaturalny wzrost oczu może zostać zakłócony przez światło słoneczne.

Na przykład badanie przeprowadzone w 2022 r. wykazało, że wskaźniki krótkowzroczności były ponad czterokrotnie wyższe w przypadku dzieci, które nie spędzały dużo czasu na świeżym powietrzu – powiedzmy raz lub dwa razy w tygodniu – w porównaniu z tymi, które codziennie wychodziły na zewnątrz. Jednocześnie u dzieci, które poza szkołą spędzały ponad trzy godziny dziennie na czytaniu lub patrzeniu na ekran z bliska, ryzyko wystąpienia krótkowzroczności było czterokrotnie wyższe w porównaniu z dziećmi, które spędzały na tym godzinę lub mniej.

W innym artykule z 2012 roku badacze przeprowadzili metaanalizę siedmiu badań, w których porównano długość czasu spędzanego na świeżym powietrzu z częstością występowania krótkowzroczności. Odkryli również, że więcej czasu spędzanego na świeżym powietrzu wiązało się z mniejszą częstością występowania i postępem krótkowzroczności. Prawdopodobieństwo rozwoju krótkowzroczności spadało o 2 procent z każdą godziną spędzoną na zewnątrz w tygodniu.

Inni badacze donosili o podobnych skutkach i opowiadali się za znacznie większą ilością czasu na świeżym powietrzu i zmianami w edukacji we wczesnym wieku, aby zmniejszyć częstość występowania krótkowzroczności.

Co napędza epidemię

To wciąż nie wyjaśnia, dlaczego liczba ta rośnie tak szybko.

W skali globalnej duża część tego zjawiska wynika z szybkiego rozwoju i industrializacji krajów Azji Wschodniej w ciągu ostatnich 50 lat. Mniej więcej w tym czasie młodzi ludzie zaczęli spędzać więcej czasu w klasach, czytając i skupiając się na innych obiektach znajdujących się bardzo blisko oczu, a mniej na świeżym powietrzu.

To samo zaobserwowali badacze w północnoamerykańskiej Arktyce po drugiej wojnie światowej, kiedy rdzennej ludności nakazano naukę w szkole. Wskaźniki krótkowzroczności u Eskimosów wzrosły z jednocyfrowych wartości przed latami pięćdziesiątymi XX wieku do ponad 70% w latach siedemdziesiątych, kiedy wszystkie dzieci zaczęły po raz pierwszy uczęszczać do szkoły.

W krajach Europy Zachodniej, Ameryki Północnej i Australii zaobserwowano w ostatnich latach zwiększoną częstość występowania krótkowzroczności, ale nie jest to poziom zbliżony do tego, co zaobserwowano ostatnio w Chinach, Japonii, Singapurze i kilku innych krajach Azji Wschodniej. Dwa główne czynniki uznane za prowadzące do zwiększonej krótkowzroczności to częstsze czytanie i inne czynności wymagające skupienia się na przedmiocie blisko oczu oraz ograniczenie czasu spędzanego na świeżym powietrzu.

Gwałtowny wzrost liczby przypadków krótkowzroczności będzie prawdopodobnie miał najgorsze skutki za 40–50 lat, ponieważ u młodych ludzi, u których obecnie diagnozuje się krótkowzroczność, potrzeba czasu, aby doświadczyć najpoważniejszych problemów ze wzrokiem.

Leczenie krótkowzroczności

Na szczęście zaledwie kilka minut dziennie w okularach lub soczewkach kontaktowych korygujących rozmycie zatrzymuje postęp krótkowzroczności, dlatego wczesne badanie wzroku i korekcja wzroku są ważne, aby ograniczyć rozwój krótkowzroczności. Kontrole wzroku u dzieci są obowiązkowe w niektórych krajach, np. w Wielkiej Brytanii, a obecnie w Chinach, a także w większości stanów USA.

Jednakże u osób z wysoką krótkowzrocznością istnieje zwiększone ryzyko ślepoty i innych poważnych problemów z oczami, takich jak odwarstwienie siatkówki, w wyniku którego siatkówka odsuwa się od tylnej części oka. Ryzyko wystąpienia zwyrodnienia plamki związanego z krótkowzrocznością wzrasta o 40% na każdą dioptrię krótkowzroczności. Dioptria to jednostka miary stosowana w korektach wzroku.

Wydaje się jednak, że istnieją dwa pewne sposoby na zrównoważenie lub opóźnienie tych efektów: spędzaj mniej czasu na skupianiu się na obiektach znajdujących się blisko twarzy, takich jak książki i smartfony, a spędzaj więcej czasu na świeżym powietrzu w jasnym, naturalnym świetle. Biorąc pod uwagę, że pierwsza rada jest trudna w naszych czasach, następną najlepszą rzeczą jest robienie częstych przerw lub spędzanie więcej czasu na czytaniu i przewijaniu na zewnątrz w słońcu.

(Andrew Herbert jest z Rochester Institute of Technology)