Styl życia

Przez Ryszard Pollina

Niepokojąca klątwa rzucona na grobowiec króla Tutanchamona w Egipcie zdumiała archeologów, ponieważ obawiano się, że można ją powiązać z tajemniczą śmiercią wielu kopaczy, którzy odkryli go w 1922 roku.

Jednak naukowiec twierdzi obecnie, że ponad 100 lat później rozwiązał tajemnicę niesławnej „Klątwy Faraona”.

Uważa się, że toksyczne poziomy promieniowania pochodzącego z uranu i trujących odpadów utrzymywały się wewnątrz grobowca, odkąd został on zapieczętowany ponad 3000 lat temu, napisał w zeszłym miesiącu Ross Fellowes w Journal of Scientific Exploration (JSE).

Poziom promieniowania w grobowcu Tutanchamona jest tak wysoki, że u każdego, kto się z nim zetknie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zapadnie na śmiertelną dawkę choroby popromiennej i raka.

„Zarówno populacje współczesnego, jak i starożytnego Egiptu charakteryzują się niezwykle wysoką częstością występowania nowotworów układu krwiotwórczego kości, krwi i limfy, których główną znaną przyczyną jest narażenie na promieniowanie” – napisał Fellowes w swoim badaniu.

Jednak ta radioaktywność nie jest odizolowana od grobowca Tutanchamona.

Fellowes ujawnił, że „w ruinach grobowców Starego Państwa udokumentowano niezwykle wysoki poziom promieniowania”, który rozprzestrzenił się po różnych miejscach w Egipcie.

„Licznik Geigera wykrył promieniowanie w dwóch miejscach w Gizie sąsiadujących z piramidami” – napisał, dodając, że radon – radioaktywny gaz – wykryto także w „kilku podziemnych grobowcach w Sakkarze”.

Wszystkie te odczyty okazały się „silnie radioaktywne”.

„Współczesne badania potwierdzają bardzo wysoki poziom promieniowania w starożytnych egipskich grobowcach, rzędu 10-krotności akceptowanych norm bezpieczeństwa” – podano w badaniu.

Istnieje również teoria, że ​​budowniczowie starożytnych grobowców byli świadomi istnienia toksyn, co wynika z niesamowitych ostrzeżeń wyrytych na ścianach.

„Charakter klątwy został wyraźnie wypisany na niektórych grobowcach, a jedno z nich przetłumaczono proroczo jako: «tych, którzy rozbiją ten grobowiec, spotka śmierć z powodu choroby, której żaden lekarz nie jest w stanie zdiagnozować»” – napisał Fellowes.

Inne złowieszcze tłumaczenia, takie jak „zabronione” ze względu na „złe duchy”, mogły znacznie podsycić strach, że w starożytnych miejscach nadal utrzymują się nadprzyrodzone klątwy.

Obawy te nasiliły się wraz z tajemniczą śmiercią lorda Carnarvona, który sfinansował wykopaliska w 1922 roku i podobno przeszedł przez wypełnione skarbami pomieszczenia – a także wiele innych po otwarciu grobowca.

„Carnarvon zmarł w ciągu kilku tygodni od niepewnej diagnozy zatrucia krwi i zapalenia płuc” – napisał Fellowes.

Z badania wynika, że ​​egiptolog Arthur Weigall rzekomo powiedział swoim współpracownikom, że Carnarvon „umrze w ciągu sześciu tygodni” po wejściu.

Howard Carter, pierwsza osoba, która weszła wraz z Carnarvonem do grobowca Tutanchamona, zmarł w 1939 roku po długiej walce z chłoniakiem Hodgkina, który, jak podejrzewano, był spowodowany zatruciem popromiennym.

Brytyjski egiptolog i niezależny kopacz Arthur Weigall był obecny na otwarciu grobowca Tuta i przypisuje się mu również zapoczątkowanie „mitu” o klątwie.

Zmarł na raka w 1934 roku w wieku 54 lat.

W sumie sześć z 26 osób obecnych przy otwarciu grobowca zmarło w ciągu dziesięciu lat z powodu uduszenia, udaru, cukrzycy, niewydolności serca, zapalenia płuc, zatrucia, malarii i narażenia na promieniowanie rentgenowskie.

Chociaż śmierć można uznać za dziwną, teorię klątwy prawdopodobnie podsycały także dziwactwa, które miały miejsce po otwarciu.

Według doniesień Carnarvon został ukąszony przez komara, w wyniku czego doszło do poważnej infekcji.

Według National Geographic mniej więcej w czasie, gdy koparki otwierały grobowiec, w Kairze miała miejsce dziwna przerwa w dostawie prądu i dziwna burza piaskowa.

W pewnym momencie wykopalisk ulubiony pies Carnarvona rzekomo wydał z siebie przerażające wycie i nagle padł martwy.

Z historycznego punktu widzenia odkrycie grobowca w Dolinie Królów uważane jest za jedno z najbardziej fascynujących znalezisk, które dało współczesnemu społeczeństwu wgląd w podróż egipskiej rodziny królewskiej w zaświaty.

W grobowcach Tutanchamona odkryto pięć tysięcy przedmiotów, w tym buty pogrzebowe z litego złota, posągi, gry i dziwne zwierzęta.

Oczyszczenie grobowca ze skarbów zajęłoby kopaczom dziesięć lat.

Odpieczętowanie i zbadanie grobowca przypisuje się również zapoczątkowaniu nowożytnej ery egiptologii.

Tutanchamon objął tron ​​​​jako faraon w wieku około dziewięciu lub dziesięciu lat i rządził w latach 1332–1323 p.n.e.

Jednak zmarł, zanim skończył 18 lat.

Nie zachowały się żadne wzmianki o śmierci Tutanchamona, a sposób, w jaki zginął młody faraon, pozostaje tajemnicą.

Podejrzewa się jednak, że Tutanchamon cierpiał na kilka problemów zdrowotnych – prawdopodobnie związanych z tym, że jego ojciec, Echnaton, i jego matka, Nefertiti, są rodzeństwem.