Przez ostatnie kilka tygodni prosiliśmy o pytania dotyczące wojny do naszych analityków wojskowych i korespondentów międzynarodowych.

Co tydzień wybieramy jedną lub dwie odpowiedzi – oto…

Czy Ukraińcy przeprowadzą kolejną wiosenną ofensywę, czy znowu poczekają do lata?
Declan

Analityk wojskowy Sean Bell odpowiada na to…

Dziękuję za to interesujące pytanie, Declan.

Przez ostatnie kilka miesięcy losy wojny na Ukrainie sprzyjały Rosji, gdyż niedobory broni ograniczyły możliwości strategiczne Ukrainy.

Rosja atakuje ukraińską infrastrukturę energetyczną i główne miasta zaporami rakiet i dronów, pozostawiając Ukrainę z krytycznymi niedoborami rakiet obrony pomocniczej.

Rosyjskie siły powietrzne były również bardziej aktywne we wspieraniu swoich sił frontowych, czerpiąc korzyści z rosnącego niedoboru na Ukrainie potencjału rakiet defensywnych.

Pomimo szerokiego spektrum działań militarnych obu stron, podstawowym miernikiem sukcesu w tym konflikcie jest zdobycie/wyzwolenie terytorium, a Rosja koncentruje swoje siły lądowe w regionie Donbasu.

Długa gra Putina

Pomimo ogromnych strat siły rosyjskie wyraźnie wykorzystują malejące zapasy pocisków i kul artyleryjskich Ukrainy, aby nabrać rozpędu na linii frontu.

Władimir Putin najwyraźniej gra tutaj na dłuższą metę, ponieważ zawsze przewidywał, że entuzjazm Zachodu we wspieraniu Ukrainy osłabnie, pozostawiając Rosję z osiągnięciem celów inwazji.

Chociaż niedawne ogłoszenie A nowy pakiet pomocy wojskowej o wartości 60 miliardów dolarów z USA będzie dobrą wiadomością dla Wołodymyra Zełenskiego, bezpośrednim wyzwaniem będzie przełożenie zaangażowania środków pieniężnych na broń i amunicję w rękach ukraińskich bojowników – i to szybko.

Pęd jest nieoceniony w operacjach wojskowych, a odwrócenie postępu Rosji na linii frontu będzie jednym z głównych priorytetów Ukrainy tej wiosny/lata.

Po ustabilizowaniu linii frontu uwaga Ukrainy może skierować się w stronę szerszej strategii „co dalej”.

Zeszłoroczna, długo oczekiwana „ofensywa wiosenna” nie przyniosła znaczących korzyści terytorialnych, dlatego Ukraina będzie musiała ponownie rozważyć swoją szerszą strategię mającą na celu najskuteczniejszą koncentrację ograniczonych zasobów.

Metoda uczty i głodu nie zadziała

W dłuższej perspektywie Zachód musi uzgodnić swoje strategiczne podejście do konfliktu.

Konflikty na dużą skalę zużywają amunicję i broń w tempie znacznie przekraczającym pojemność zapasów w czasie pokoju i wymagają industrializacji krajowego przemysłu obronnego, aby wyprodukować wymagane ogromne ilości.

Rosja powiększyła swoją bazę przemysłu obronnego trzykrotnie w stosunku do poziomu przedwojennego, a dochody z ropy wykorzystuje także do finansowania importu amunicji z Korei Północnej i Iranu.

Zachód nie osiągnął jeszcze tej zdolności.

Jeśli Ukraina ma zwyciężyć w wojnie z Rosją, będzie potrzebować przewidywalnych i zrównoważonych dostaw broni, a nie podejścia opartego na uczcie/głodzie, które charakteryzowało ostatnie dwa lata.

Zachód ma potencjał w zakresie przemysłu obronnego, który przewyższa Rosję, ale nie wykazał jeszcze determinacji politycznej, aby wykorzystać ten potencjał.

Kluczowa jest wola polityczna Zachodu

W międzyczasie Rosja wie, że bardziej bezpośrednie zaangażowanie Zachodu we wsparcie Ukrainy byłoby decydujące – Rosja nie mogłaby osiągnąć swoich celów wojennych.

Dlatego też prezydent Putin i minister spraw zagranicznych Rosji Ławrow, ilekroć Zachód rozważa zwiększenie wsparcia dla Ukrainy, używają groźnej retoryki, regularnie grożąc, że takie wsparcie zwiększy ryzyko wojny nuklearnej.

Jednakże to Rosja najechała Ukrainę i to jej działania militarne powodują taką dewastację społeczności ukraińskich na całej linii frontu.

Ostatecznie Zachód może powstrzymać nielegalną inwazję Rosji na Ukrainę – dostarczając broń, buty na ziemi i/lub ustanawiając strefę zakazu lotów – jeśli będzie miał na to polityczną determinację.

W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że ostatnia runda pomocy wojskowej dla Ukrainy zostanie postrzegana jako krótkoterminowy środek paliatywny bez długoterminowej strategii.